Türkiye’de yaz mevsimiyle birlikte yükselen sıcaklıklar, nem oranındaki düşüş ve şiddetlenen rüzgâr, orman yangını riskini artırdı. Gazeteci Nur Batu, sorularını Öz Orman-İş Sendikası Genel Başkanı Settar Aslan’a yöneltti. Geniş kapsamlı röportajda orman yangınlarıyla mücadele hazırlıkları, sahadaki işçilerin koşulları ve çözüm önerileri masaya yatırıldı.

“Havalar ısındı değil, yakıyor”

Yangın sezonunun ciddiyetini vurgulayan Genel Başkan Settar Aslan, “Nem düşüyor, rüzgâr sertleşiyor, sıcaklık 45 derecelere ulaşıyor. Orman yangını tehlikesi zirveye çıktı” dedi.

Orman Genel Müdürlüğü’nün teknik donanımla sahaya hazır olduğunu belirten Aslan;

* 1.100’den fazla arazöz,

* 57 helikopter,

* 21 yangın söndürme uçağı ve

* 6 İHA’nın aktif olduğunu belirtti.

Ancak asıl sorunun insan kaynağında olduğuna dikkat çekerek, “Antalya’daki yangına Rize’den işçi getiriyoruz. Taşıma sistemiyle orman kurtarılmaz” dedi.

“Yangını hâlâ insan söndürüyor”

İşçilerin zorlu koşullar altında çalıştığını belirten Aslan, şu ifadeleri kullandı:

“12 saatlik mesailer 24 saate çıkabiliyor. İşçilerimiz günlerce dağdan inemiyor. Sosyal hayatla bağları kesiliyor. Ne düğünlerine gidebiliyorlar ne cenazelerine…”

Çift vardiya sistemi önerisini yineleyen Aslan, bunun hem işçinin insani yaşam hakkı hem de verimlilik için şart olduğunu vurguladı.

“Orman sadece ağaç değil, bir ekosistemdir”

2024’te yaklaşık 33 bin hektar orman alanı yandığını hatırlatan Aslan, “Bu kuru bir rakam değil, orada canlılar, toprağın sesi vardı” diyerek kaybın büyüklüğüne dikkat çekti. Orman Genel Müdürlüğü’nün bu alanların %94’ünü fidanlandırdığını söyleyerek sahadaki emeğe ve başarıya vurgu yaptı.

“İklimin sınırları yoksa, mücadelenin de olmamalı”

“İklimin sınırları olmaz” ifadesini yineleyen Settar Aslan, Türkiye’nin iklim krizine katkı sunabileceği bazı temel adımları sıraladı:

* Orman köylüsüne destek,

* Yenilenebilir enerji yatırımları,

* Ağaçlandırmayı devlet politikası hâline getirmek,

* Çocuklara doğa sevgisi aşılamak.

“Bir işçimiz dedi ki: Ev kirası 22, kreş 20… Nasıl geçinelim?”

Röportajın en çarpıcı bölümlerinden biri de orman işçilerinin geçim sıkıntılarıydı.

Aslan, bir işçinin sözlerini şu şekilde aktardı:

“Maaşım 36 bin TL. Ev kirası 22 bin, kreş ücreti 20 bin. Mutfak, su, elektrik, giyim… Her ay kredi kartlarına batıyoruz. Devlet bizi neden görmüyor?”

Toplu sözleşme sürecinde üç temel talep olduğunu belirtti:

1. Geçmişte istediğimiz seyyanen zam: 8 bin TL’lik sabit artış talebi hâlâ geçerli.
2. Vergi sabitlemesi: Yüzde 15 sabit vergi uygulaması.
3. Skala/Kıdem sistemi: 10 yıllık emekle yeni başlayan aynı maaşı almamalı.

“Yeşil Vatan’ın nöbetçileri yaşatılmalı”

Son olarak kamuoyuna ve karar vericilere seslenen Settar Aslan, net bir çağrıda bulundu:

“Yeşil vatan sadece bir doğa kavramı değil. Bu vatanın geleceği.

Orman işçisi, bu vatanın gölgesini koruyan nöbetçidir.

Alevin içine girerek, alın teriyle, sabırla…

Devletimizden tek bir şey istiyoruz:

Bu işçiyi yaşatın ki orman da yaşasın.”